Een mooie quote van Swami Beyondananda :
'If you are looking for the Key to the Universe
I have some bad news, and some good news.
The bad news is... There is no Key to the Universe.
The good news is... It has been left unlocked.'
'Als je de Sleutel van het Universum zoekt
heb ik slecht nieuws voor je, en goed nieuws.
Het slechte nieuws is … Er is geen Sleutel tot het Universum.
Het goede nieuws is … Het zit niet op slot.'
maandag 4 mei 2009
Geloof in je eigen droom
Het verhaal gaat, dat er een advocaat was die een man verdedigde die beschuldigd werd van moord. Al het bewijs wees in de richting van de beklaagde. Er was één niet onbelangrijk detail : het lichaam van de vermoorde was nooit gevonden.
Aangezien de jury, de rechters, alle aanwezigen in de rechtszaal toch al tegen de beklaagde leken te zijn besloot de advocaat in zijn laatste pleidooi alles of niets te spelen. Immmers, wat kon hij verliezen ?
Hij startte: 'Alle tekenen wijzen in de richting van mijn cliënt, maar ik garandeer u dat er niet eens sprake is van moord. Over precies 60 seconden komt de vermeende vermoorde door die deur deze zaal binnenlopen.'
De spanning steeg in de zaal, terwijl er afgeteld werd: 59, 58, 57, 56, 55, 54, ..... 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1... Maar wat er ook op die laatste seconde, of in de seconden erna gebeurde, de deur opende zich niet, niemand kwam naar binnen en het slachtoffer al helemaal niet.
De advocaat wendde zich tot de jury, die zich verontwaardigd afvroeg wat deze poppenkast te betekenen had.
'Kijk, u beschuldigt mijn cliënt van een zware misdaad, waarin een essentieel bewijsstuk ontbreekt. Het feit dat u met zijn allen naar de deur keek, toen ik zei dat de persoon in kwestie daardoor naar binnen zou lopen, betekent dat er bij u nog een spoor van twijfel is. Indien u twijfelt, is uw enige optie : vrijspraak.'
De jury ging in beraad, kwam na vijf minuten terug en sprak het 'schuldig' uit.
'Hoe kunt u dat nu doen, u keek met zijn allen naar de deur, dus u twijfelde !'
- 'Ja, sprak de voorzitter van de jury, wij keken allemaal naar de deur, maar we keken ook naar u. En zagen dat noch u, noch de verdachte zelfs maar één moment in de richting van de deur keek. Blijkbaar was u beiden ervan overtuigd dat de vermoorde zeker niet door die deur naar binnen zou lopen. Meer bewijs van schuld hebben wij niet nodig.'
De les:
Probeer nooit anderen van iets te overtuigen, waarin je zelf ook niet gelooft.
Je kunt nog zo hard je eigen droom nastreven, als je er niet vanuit het diepst in je hart in gelooft, zul je hem nooit even efficiënt of op even productieve wijze realiseren.
Aangezien de jury, de rechters, alle aanwezigen in de rechtszaal toch al tegen de beklaagde leken te zijn besloot de advocaat in zijn laatste pleidooi alles of niets te spelen. Immmers, wat kon hij verliezen ?
Hij startte: 'Alle tekenen wijzen in de richting van mijn cliënt, maar ik garandeer u dat er niet eens sprake is van moord. Over precies 60 seconden komt de vermeende vermoorde door die deur deze zaal binnenlopen.'
De spanning steeg in de zaal, terwijl er afgeteld werd: 59, 58, 57, 56, 55, 54, ..... 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1... Maar wat er ook op die laatste seconde, of in de seconden erna gebeurde, de deur opende zich niet, niemand kwam naar binnen en het slachtoffer al helemaal niet.
De advocaat wendde zich tot de jury, die zich verontwaardigd afvroeg wat deze poppenkast te betekenen had.
'Kijk, u beschuldigt mijn cliënt van een zware misdaad, waarin een essentieel bewijsstuk ontbreekt. Het feit dat u met zijn allen naar de deur keek, toen ik zei dat de persoon in kwestie daardoor naar binnen zou lopen, betekent dat er bij u nog een spoor van twijfel is. Indien u twijfelt, is uw enige optie : vrijspraak.'
De jury ging in beraad, kwam na vijf minuten terug en sprak het 'schuldig' uit.
'Hoe kunt u dat nu doen, u keek met zijn allen naar de deur, dus u twijfelde !'
- 'Ja, sprak de voorzitter van de jury, wij keken allemaal naar de deur, maar we keken ook naar u. En zagen dat noch u, noch de verdachte zelfs maar één moment in de richting van de deur keek. Blijkbaar was u beiden ervan overtuigd dat de vermoorde zeker niet door die deur naar binnen zou lopen. Meer bewijs van schuld hebben wij niet nodig.'
De les:
Probeer nooit anderen van iets te overtuigen, waarin je zelf ook niet gelooft.
Je kunt nog zo hard je eigen droom nastreven, als je er niet vanuit het diepst in je hart in gelooft, zul je hem nooit even efficiënt of op even productieve wijze realiseren.
Abonneren op:
Posts (Atom)
