Bijna als anti-climax van ons lange wachten op een ADSL-aansluiting, verscheen afgelopen maandagmiddag een monteur van France Telecom, die twee keer met zijn vingers knipte, vroeg of hij even kon verifiëren dat alles nu werkte en, ja hoor, het was gepiept. Ook wij zijn toegetreden tot de wondere wereld van internet op hoge snelheid. Weinig kans meer op yogaoefeningen, breinbrekers, strijk- en andere nuttige bezigheden tijdens het
wachten op het laden van de volgende pagina, of de beschikbaarheid van dat ene lijntje.
Je leert natuurlijk wel dingen minder als vanzelfsprekend aan te nemen en extra te waarderen, als het uiteindelijk zo ver is. Om nog maar te zwijgen van de oefeningen die we kregen in volhardendheid en optimisme, creativiteit in het vinden van steeds weer nieuwe wegen die openingen boden als andere loketten de weg versperden en dergelijke. Maar goed, het is voorbij.
Geen idee hoe groot de ijsberg aan activiteiten is, die zich onder de twee-minuten-actie van de monteur afgelopen maandag verscholen. Getuige het vele gezucht en gesteun was die groot.
Maar ook dat was wellicht vooral perceptie en communicatiemisverstanden tussen mensen en bedrijfsonderdelen die een verschillende taal spraken (techniek versus verkoop versus klanten).
Dat betekent in ieder geval een nieuwe impuls voor deze blog, die ik komende tijd met vernieuwde energie (en zonder de technische beperkingen) zal vullen met mijn nieuwsbrieven over persoonlijke productiviteit uit het archief.
Fijn dat je er bij bent !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten